Nieuwe uitdagingen

Druk, vervuiling maar ook bijzonder: Manila en soort van NY. Het contrast met Bali was dan ook erg groot, wanneer ik mijn eerste stappen zette in Manila City. Ik ben er nu 2 weken en ik heb het erg naar mijn zin. Ik ben erg blij dat ik gekozen heb om met World Acitivity Philippines vrijwilligerswerk te doen. Ik ga enkele gidsen proberen beter op te leiden in het creëren van een succesvolle rondleiding voor geinteresseerden door de sloppen van Tondo (ligt iets noordelijker van Manila City en het is er erg armoedig). Deze tour is al een feit, maar verbetering is nog noodzakelijk om de tour professioneler te maken. Het wordt een grote uitdaging, maar ik heb er wel veel zin in. Ik zal veel verantwoordelijk krijgen en da vind ik ontzettend leuk.

Het is echt bizar om in een sloppenwijk te lopen. De omstandigheden waarin mensen leven is geen pretje (de plek waar de tour plaatsvindt, heet Smokey Mountain vanwege de vuilnisdump en de continue rook van houtskool dat men verbrandt) en toch kunnen deze mensen ook lachen en zie je de kinderen vrolijk spelen. Uiteraard is de omgeving zeer slecht, maar als je niks anders hebt en niet beter weet, kan ik wel begrijpen dat ze toch proberen het beste ervan te maken. Echter heb ik nog niet genoeg informatie over de reden waarom en hoe mensen hier belanden, waar komen ze oorspronkelijk vandaan en wat denken zij en doen zij. Dit soort vragen zijn erg belangrijk en interessant om in de tour te verwerken, zodat we beter begrijpen hoe deze mensen in de sloppen leven. Het doel van de ‘slumstour’ is om een andere kant van de sloppen te zien, te leren van deze mensen, te zien en te ervaren wie zij zijn, wat hun achtergrond is, wat hun bestaan is, om de sloppen niet alleen in een ‘zwart licht’te zetten, ook al willen we dat iedereen een gezond en gelukkig leven heeft. De sloppen zijn er nu eenmaal en terwijl we dit proberen te verbeteren, kunnen we nu deze er zijn een kijkje erin nemen, zodat zij niet vergeten of genegeerd worden. En uiteraard zal deze tour ook geld opbrengen dat direct bedoeld is voor de sloppenwijken, voor het bouwen van een appartement waar voornamelijk kinderen opgevangen zullen worden (kinderen met allerlei problemen en die of geen huis hebben of daar niet kunnen blijven) , en voor de gidsen die naast de sloppen wonen. Gelukkig zijn er al wat NGO’s in de sloppen zelf die hun eigen projecten uitvoeren om deze mensen direct hulp te bieden , zoas eten uitdelen en onderwijs geven. En nu aan mij om met het vrijwilligerskantoor en de lokale mensen waarmee ik zal samengewerken, ook iets te bereiken: de slumtours.

Ik heb ook het geluk gehad dat ik nog mee kon naar Luzon, het noorden van de Filipijnen. Een trip voor een project om natuur te behouden in de bergen. Met een klein groepje (ook vanuit het WAP kantoor) heb ik enkele dagen in de bergen geslapen in een kleine hut, zonder electriciteit. Een interessante en bijzondere ervaring wat ik nu al erg mis. Het is daar ontzettend mooi, rustig en groen. Maar dat groene wordt langzamerhand minder en daarom is er een project met als doel bomen te planten in de bergen en hieraan heb ik een kleine bijdrage geleverd. Het is wellicht niet veel, maar het voelt ontzetten goed om mensen een handje te kunnen helpen en als iedereen zo erover denkt, dan bereik je heel veel. Ik denk er ook aan om in de volgende landen die ik ga bezoeken, ook aan dit soort projecten deel te nemen. Je helpt mensen en je leert zoveel van een ander dan als je alleen ‘sighseeing’ doet.

Nu met volle teugels aan de bak met mijn eigen project en ik heb er onwijs veel zin in!

Gegroet,
Helene vanuit de Filipijnen !